تنبلي چشم عموما در كودكان زير سن دبستان بوجود مي آيد و در صورت درمان قابل برگشت است. اما اگر درمان نشود مي تواند به علت محروميت بينايي باعث نابينائي شود. روش هاي مختلف درماني براي تنبلي چشم عبارتند از: - از بين بردن علت اصلي كاهش بينايي (مثلا جراحي آب مرواريد، افتادگي پلك) - بستن چشم نرمال كه به عنوان اصلي ترين راه درمان به كار مي رود. راههاي مختلفي براي بستن چشم وجود دارد كه از جمله مي توان تجويز داروي آتروپينم را نام برد كه كودك به مدت حدود يك هفته دچار محروميت بينائي از چشم سالم مي شود. در اين روش به چشم تنبل اجازه داده مي شود تا بتواند با چشم سالم به رقابت بپردازد و سيستم بينائي توانايي ارتقاء پيدا نمايد. اگر اين عارضه به صورت ناقص درمان شود قابل برگشت است و درمان آ« در دوران بزرگسالي به علت تكميل سيستم بينايي و عصبي غير ممكن مي باشد. اين طرح براي بار اول در جهان طراحي شده است و داراي يك بالشتك حساس است كه به يك ساعت ديجيتال متصل مي شود. دقايقي كه بالشتك به چشم اتصال مي يابد در ساعت ذخيره مي شود. از آنجا كه براي پزشك بسيار مهم است كه بداند بيمار چند ساعت و چند دقيقه از بالشتك استفاده كرده است لذا اين اختراع مي تواند اطلاعات ذي قيمتي در خصوص زمان استفاده از بالشتك در اختيار بگذارد. مجموع ساعات استفاده از بالشتك بايد حدود 150 ساعت در سال باشد و در صورتي كه بالشتك در اين مدت به كار رود نشان مي دهد كه اين شيوه موفق بوده است.